Najnowszym sposobem leczenia migreny epizodycznej i przewlekłej, uznanej w neurologii za wyjątkowy postęp kliniczny, to leki będące przeciwciałami monoklonalnymi ukierunkowanymi na szklak sygnałowy peptydu związanego z genem kalcytoniny (calcitonin gene-related peptide-CGRP). Już w latach 80. Wykazano, że CGRP może wywoływać migrenę, jednak dopiero w ostatnich latach rozpoczęto badania zaczęto poszukiwać leki blokujące CGRP, w celu uniknięcia wystąpienia napadu migreny. Aktualnie na polskim rynku mamy dostępne już dwa leki działające bezpośrednio na CGRP: erenumab, będący przeciwciałem przeciw receptorowi CGRP i fremanezumab, będący przeciwciałem anty-CGRP. Dodatkowe informacje na stronie www.migrena.pl
Nurtujące pytania?
Leczenie przeciwciałami monoklonalnymi
Innowacja w leczeniu migreny
ZNAJDŹ ODPOWIEDŹ NA SWOJE WĄTPLIWOŚCI
Wskazaniem do stosowania przeciwciał monoklonalnych w profilaktyczne migreny u dorosłych jest występowanie co najmniej 4 dni migreny w miesiącu.
Jedynym przeciwwskazaniem do podania leku jest występowanie nadwrażliwości na którykolwiek składnik preparatu.
W przypadku zalecenia przeze mnie przeciwciał monoklonalnych w leczeniu migreny, pacjenci wstępują do programu leczenia na preferencyjnych warunkach zakupu leków.
Przeciwciała monoklonalne stosowane w leczeniu profilaktycznym migreny stosuje się w postaci samodzielnie wykonywanej iniekcji podskórnej co miesiąc (erenumab, fremanezumab) lub 3 iniekcji co trzy miesiące (fremanezumab).
Do skutków ubocznych stosowania przeciwciał monoklonalnych w formie iniekcji są reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból ustępujący zwykle w ciągu 1 godziny od podania, zaczerwienie, świąd), zaparcie, lub reakcje nadwrażliwości.