Blokada nerwu potylicznego większego to miejscowe jego znieczulenie, mające czasowe (około 2 miesięczne) działanie przeciwbólowe.
Blokada nerwu potylicznego większego to miejscowe jego znieczulenie, mające czasowe (około 2 miesięczne) działanie przeciwbólowe.
Podczas wykonywania blokady stosuje się sam lek przeciwbólowy lub mieszankę dwóch leków: przeciwbólowego oraz glikokortykosteroidu.
W przypadku prawidłowo wykonanej blokady nerwu potylicznego powikłania występują bardzo rzadko. W pobliżu nerwu potylicznego znajduje się tętnica, dlatego istnieje ryzyko ataku polegającego na wstrzyknięciu znieczulenia miejscowego bezpośrednio do tętnicy. Powikłanie to jest niezwykle rzadkie, ponieważ aspiracja przed wstrzyknięciem leku pomaga w zidentyfikowaniu igły w naczyniu krwionośnym. Ponieważ nerwy potyliczne są to nerwy czuciowe, przejściowe drętwienie występuje w regionach zaopatrywanych przez nerwy.
Zabieg nie jest zalecany dla osób uczulonych na leki miejscowo znieczulające, z zaburzeniami krzepliwości krwi, które mają aktywne zakażenie, niekontrolowaną cukrzycę lub choroby serca. Niezbyt częste ryzyko obejmuje krwawienie (szczególnie w przypadku leków rozrzedzających krew), zakażenie, ból i uszkodzenie nerwów. Szansa wystąpienia działań niepożądanych rośnie wraz z dodatkowymi procedurami bloku nerwu potylicznego.
Igła nie przechodzi przez czaszkę, więc nie ma ryzyka wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego, zapalenia opon mózgowych lub uszkodzenia mózgu lub rdzenia kręgowego. Nerw nie łączy się z żadnymi mięśniami, więc słabość lub zmiana w wyrazie twarzy nie występują.
Nadwrażliwość na lidokainę lub inne leki miejscowo znieczulające o budowie amidowej lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.